SPOTLIGHT // Wanneer we nieuwe concepten leren, hebben we ofwel geen voorkennis (hoewel we misschien enige gerelateerde kennis hebben) of we hebben enige voorkennis. Wanneer we enige voorkennis hebben, kan deze kennis correct zijn (zo ja, het is gemakkelijk om nieuwe kennis toe te voegen via assimilatie), onjuist en onvolledig (ook relatief eenvoudig te veranderen via accommodatie), correct en onvolledig (er is tenslotte altijd meer leren) of onjuist en volledig / coherent (coherent als in ‘binnen zichzelf logisch en consistent’, echt moeilijk te veranderen).
Volgens Micki Chi (2008) vereisen ‘verschuivende’ misvattingen conceptuele veranderingen in hoe we denken. Vreemd genoeg blijven sommige misvattingen, zelfs als ze worden geconfronteerd met sterk tegenstrijdig bewijs, in stand (Chi & Roscoe, 2002). De vraag die we proberen te beantwoorden is waarom dergelijke onjuiste kennis zo resistent is voor verandering. Chi suggereert dat de representatie van kennis plaatsvindt op drie verschillende niveaus:
- individuele overtuigingen,
- mentale modellen en
- categorieën.
De hoeveelheid weerstand hangt af van het niveau van de kennisrepresentatie. We verkennen ze allemaal.
Lees de hele blog van Mirjam Neelen & Paul A. Kirschner (die een vervolg is op deze) op 3-STAR LEARNING EXPERIENCES